Revell: 1:2700000 Death Star II & 1:14500 Imperial Star Destroyer (Bandai)

Το Imperial I-class Star Destroyer είναι ένας διαστημικός καταστροφέας από το σύμπαν του Star Wars, που μάχεται στις τάξεις της Γαλαξιακής Αυτοκρατορίας. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην οθόνη στην ταινία "Star Wars: A New Hope" (I ή IV μέρος του έπος). Το πλοίο διαθέτει εκτεταμένα επί του σκάφους όπλα, συμπεριλαμβανομένων, μεταξύ άλλων, κανονιών λέιζερ και κανονιών ιόντων. Είναι επίσης σε θέση να μεταφέρει αρκετές δεκάδες μαχητικά TIE και σχετικά πλοία καθώς και περιπατητές AT-AT και AT-ST. Το μήκος του οχήματος έφτανε τα 1.600 μέτρα. Η κίνηση παρέχεται από επτά κινητήρες ιόντων. Τα διαστημικά αντιτορπιλικά Imperial I-class σχεδιάστηκαν στα Kuat Driver Yards και κατασκευάστηκαν αρχικά εκεί. Παραγγέλθηκαν κατά τη διάρκεια των Πολέμων των Κλώνων το 19 BBY και αργότερα υπηρέτησαν κυρίως στη Γαλαξιακή Αυτοκρατορία ενάντια στην Επανάσταση ως το κύριο βαρύ πλοίο του στόλου της. Το κύριο καθήκον τους ήταν να ενεργούν ως εμβληματικές μονάδες σε ομάδες κρούσης, μάχη πυροβολικού με μεγάλα εχθρικά πλοία, αλλά και να λειτουργούν ως σκάφος βάσης για επιθέσεις εδάφους σε ξένους πλανήτες υπό την ηγεσία των μονάδων θύελλας και των περιπατητικών μηχανών.

Το Death Star, που επίσημα ονομάζεται GS-1 Orbital Battle Station, είναι ίσως η πιο ισχυρή μονάδα μάχης από το σύμπαν του Star Wars. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη θεατρική οθόνη στην ταινία του 1977 "Star Wars: The New Hope". Θεωρείται ότι Το αστέρι του θανάτου είχε - σύμφωνα με διαφορετικές πηγές - από 120 έως 160 χιλιόμετρα σε διάμετρο, με το ίδιο ύψος, που το έκανε μια πρακτικά τέλεια σφαίρα. Τα ακόλουθα εργοστάσια ήταν υπεύθυνα για την υλοποίηση αυτού του εξαιρετικά περίπλοκου έργου: Advanced Weapons Research, Kuat Drive Yards και Sienar Fleet Systems. Το πλήρωμα αυτού του τροχιακού σταθμού θα μπορούσε να αποτελείται από περισσότερα από 1,1 εκατομμύρια άτομα[sic!] ζωντανά πλάσματα. Ο κύριος οπλισμός του ήταν ένα superlaser (επίσημη ονομασία: Mark I Super Laser). Με αυτό το όπλο, το Άστρο του Θανάτου μπόρεσε να καταστρέψει ολόκληρους πλανήτες με μία βολή, κάτι που επιβεβαίωσε πλήρως την ορθότητα του ονόματός του. Αξίζει να προστεθεί ότι το έργο Death Star δημιουργήθηκε πριν από τους πολέμους των κλώνων, αλλά η υλοποίησή του διήρκεσε από 20 BBY έως 9 BBY και ήταν η εποχή κατασκευής του ίδιου του κύτους. Το Superlaser δεν εγκαταστάθηκε στη μονάδα μέχρι το έτος 0 BBY. Αξίζει επίσης να προστεθεί ότι η καταστροφή του Άστρου του Θανάτου από τις δυνάμεις των επαναστατών κατά τη μεγάλη μάχη του Yavin έχει γίνει επίσης στοιχείο χρονολόγησης της ιστορίας της Δημοκρατίας και της Αυτοκρατορίας, επειδή η συντομογραφία BBY προέρχεται από τη φράση "Πριν Μάχη του Γιάβιν».